Dreadlock Holidays
Door: Cas
Blijf op de hoogte en volg Casper
30 Oktober 2008 | Zambia, Macha
Dag vriendjes en vriendinnetjes,
Dat was het dan alweer!
Klaar. Af. Voltooid. Gereed. Voldaan. Einde. Finito. End. Fin. Kwakuzwida. Gehaald! Alia Iacta est.
Bijna (met nadruk op dit woord).. Bijna zouden we vergeten dat ik hier naast reizen, werken, cultuur snuiven, nshima eten, mosi's drinken, kippen en geiten slachten, Tonga lullen en dokteren eigenlijk een oudste coschap, Senior Internship, loop. En dit soort dingen worden in onze cultuur nou eenmaal beoordeeld dus om de macdonaldisering van onze “developing world” voort te zetten is ook het beoordelingsformulier inmiddels geintroduceerd in Zambia.
Een beoordelingsformulier verandert zaken, ook 10.000 km van huis. Het is het bindingsmiddel met de “developed” world. Het enige stukje papier wat voor mijn universiteit echt belangrijk lijkt te zijn. Er straalt afhankelijkheid vanaf; afhankelijkheid van anderen voor een goede beoordeling, voor feedback. Het non verbaal smeken om complimentjes, de zweetvlekken nog zichtbaar op de rand van het papiertje; want de anticipatie op een minder ideaal cijfer zorgt voor een angstzweet op de vingertoppen die niet te verbergen is.
Nooit meer dit alles. In Zambia is het beoordelingsformulier voorgoed begraven, voor mij althans. Geen betere plek om dit te doen. Al het oude achterlaten in een andere wereld en in de bekende wereld een frisse nieuwe start maken. Niet als een andere veranderde Rokx, maar met een afgesloten verleden en een open toekomst. Toekomst? Voorlopig nog niet. Voorlopig prefereer ik het Verleden nog even.. terwijl ik kijk naar het laatste stukje beoordelingsformulier dat toch echt in as verdwijnt en besef dat eigenlijk het verleden al langzaam verdwijnt en de toekomst op het punt staat te beginnen.
Geen paniek! Ik ben niet depressief, psychotisch, gestoord, melodramatisch, SP-er, Wilders of christelijk geworden! Een beetje overdrijven en doordravende gedachtenspinsels opschrijven is soms zo gek nog niet. Het einde van je studie is denk ik een goed moment om dit soort dingen je eens te bedenken. Voor de mensen die het nog niet weten: 20 november is mijn doctoraaluitreiking en 16 Januari in 2009 is de dag dat ondergetekende zich officieel dokter mag noemen.
Chipo Munochoonga ben ik hier gedoopt als officiele member van de society. Naast een zeer handig paspoort is er nu dus ook een zeer handige Tonga naam voor mij. Het betekent the “gifty member of the Choonga family”. Ze moesten eens weten wat voor gier ik soms ben, maar al mijn oude kledingrotzooi en meegenomen stethoscoop, ehbo spullen, andere medische troep en alle meegejatte flesjes shampoo en zeep uit hotels met mijn schoenen liggen nu bij het zambiaanse salvation army van Macha. Niet alleen een ideaal middel om je geweten te sussen als je weer eens met je camera, die meer geld waard is dan wat 10 zambianen per jaar hier verdienen, een foto neemt van een echte zambiaan die haar potje zit te koken op brandende takken (Weer een dag Nshima), maar bovendien scheelt het kilo's; het noodzakelijke met het aangename verenigen noemt men dat.
Vandaag is de laatste dag Macha. Terugkijken zal ik nog niet doen want ik zit er nog middenin. 12 weken zijn voorbijgegaan in sneltreinvaart van wat nu al een ervaring is geweest die ik iedereen kan aanraden.
Vandaag is ook verkiezingsdag in Zambia, 4 kandidaten strijden om een prestige plek zoals dat hier wordt ervaren. In Macha zal geen hond iets merken van een andere president. Dat is ook een beetje het probleem hier: democratie is goed, vrije verkiezingen ook maar omdat niemand hier iets merkt van een wisseling van de macht is er ook geen mens die er ook maar een cent voor wilt uitgeven om te gaan stemmen. Inderdaad geld uitgeven, want in Zambia is het ook zo geregeld dat je alleen kan stemmen in de stad waar je geboren bent wat voor veel mensen niet Macha is. Welk helder licht dat bedacht heeft weet ik niet, maar voor deze mensen is de wereld beperkt tot ongeveer 50 km2.
Anyway, Ik hoop op rustige verkiezingen. Lijkt me beoorlijk a-relax om hier tussen Tonga-Bemba-Nyanja rebellen te komen zitten. Gelukkig leert de geschiedenis dat er tijdens de onafhankelijkheids”oorlog” in 1964 maar liefst 1 dode is gevallen dus als resultaten in het verleden garanties biedt voor de toekomst... Wat ik wil zeggen, de mensen interesseert het amper, het is een vredelievend volk dus eigenlijk is de verkiezingsdag niet meer dan gewoon een extra vrije dag.
Morgen vertrek ik naar Lusaka om daar met mijn american friend Nick eens enkele welverdiende Mosi's te drinken. Op maandag zal ik dan vertrekken naar Mfuwe en South Luongwa National park met mijn tentje en na wat beestjes te hebben gezien en safarioso's te hebben vermeden zal ik afhankelijk van de tijd nog verder rondreizen of teruggaan naar Lusaka.
Time flies when having fun! Om de fun te verhogen hebben 3 tonga-dames van de Nursing Teaching Schools 4.5 uur mijn haar gevlochten en met touw vastgezet. Ik heb me ondertussen uitstekend vermaakt met de reclames die op de televisie te zien waren; ZNBC zendt nieuws en reclame uit. Het resultaat is een zeer geslaagde rastafari look. Nog even en ik word nog echt zwart!
Waarschijnlijk voor de laatste keer, maar aangezien sommige dingen in het leven kunnen verkeren weet je het nooit zeker, proost ik digitaal vanuit Zambia op jullie. Ik heb me uitstekend vermaakt met al jullie reacties en mailtjes n.a.v. het geschrevene. Twalumba daarvoor! De volgende keer zullen we elkaar weer spreken op -6 meter NAP, bij 3 Graden Celcius en in de motregen. Gewoon omdat we dat uiteindelijk als Nederlanders gewend zijn!
tot snel!
Chipo Munochoonga
Dat was het dan alweer!
Klaar. Af. Voltooid. Gereed. Voldaan. Einde. Finito. End. Fin. Kwakuzwida. Gehaald! Alia Iacta est.
Bijna (met nadruk op dit woord).. Bijna zouden we vergeten dat ik hier naast reizen, werken, cultuur snuiven, nshima eten, mosi's drinken, kippen en geiten slachten, Tonga lullen en dokteren eigenlijk een oudste coschap, Senior Internship, loop. En dit soort dingen worden in onze cultuur nou eenmaal beoordeeld dus om de macdonaldisering van onze “developing world” voort te zetten is ook het beoordelingsformulier inmiddels geintroduceerd in Zambia.
Een beoordelingsformulier verandert zaken, ook 10.000 km van huis. Het is het bindingsmiddel met de “developed” world. Het enige stukje papier wat voor mijn universiteit echt belangrijk lijkt te zijn. Er straalt afhankelijkheid vanaf; afhankelijkheid van anderen voor een goede beoordeling, voor feedback. Het non verbaal smeken om complimentjes, de zweetvlekken nog zichtbaar op de rand van het papiertje; want de anticipatie op een minder ideaal cijfer zorgt voor een angstzweet op de vingertoppen die niet te verbergen is.
Nooit meer dit alles. In Zambia is het beoordelingsformulier voorgoed begraven, voor mij althans. Geen betere plek om dit te doen. Al het oude achterlaten in een andere wereld en in de bekende wereld een frisse nieuwe start maken. Niet als een andere veranderde Rokx, maar met een afgesloten verleden en een open toekomst. Toekomst? Voorlopig nog niet. Voorlopig prefereer ik het Verleden nog even.. terwijl ik kijk naar het laatste stukje beoordelingsformulier dat toch echt in as verdwijnt en besef dat eigenlijk het verleden al langzaam verdwijnt en de toekomst op het punt staat te beginnen.
Geen paniek! Ik ben niet depressief, psychotisch, gestoord, melodramatisch, SP-er, Wilders of christelijk geworden! Een beetje overdrijven en doordravende gedachtenspinsels opschrijven is soms zo gek nog niet. Het einde van je studie is denk ik een goed moment om dit soort dingen je eens te bedenken. Voor de mensen die het nog niet weten: 20 november is mijn doctoraaluitreiking en 16 Januari in 2009 is de dag dat ondergetekende zich officieel dokter mag noemen.
Chipo Munochoonga ben ik hier gedoopt als officiele member van de society. Naast een zeer handig paspoort is er nu dus ook een zeer handige Tonga naam voor mij. Het betekent the “gifty member of the Choonga family”. Ze moesten eens weten wat voor gier ik soms ben, maar al mijn oude kledingrotzooi en meegenomen stethoscoop, ehbo spullen, andere medische troep en alle meegejatte flesjes shampoo en zeep uit hotels met mijn schoenen liggen nu bij het zambiaanse salvation army van Macha. Niet alleen een ideaal middel om je geweten te sussen als je weer eens met je camera, die meer geld waard is dan wat 10 zambianen per jaar hier verdienen, een foto neemt van een echte zambiaan die haar potje zit te koken op brandende takken (Weer een dag Nshima), maar bovendien scheelt het kilo's; het noodzakelijke met het aangename verenigen noemt men dat.
Vandaag is de laatste dag Macha. Terugkijken zal ik nog niet doen want ik zit er nog middenin. 12 weken zijn voorbijgegaan in sneltreinvaart van wat nu al een ervaring is geweest die ik iedereen kan aanraden.
Vandaag is ook verkiezingsdag in Zambia, 4 kandidaten strijden om een prestige plek zoals dat hier wordt ervaren. In Macha zal geen hond iets merken van een andere president. Dat is ook een beetje het probleem hier: democratie is goed, vrije verkiezingen ook maar omdat niemand hier iets merkt van een wisseling van de macht is er ook geen mens die er ook maar een cent voor wilt uitgeven om te gaan stemmen. Inderdaad geld uitgeven, want in Zambia is het ook zo geregeld dat je alleen kan stemmen in de stad waar je geboren bent wat voor veel mensen niet Macha is. Welk helder licht dat bedacht heeft weet ik niet, maar voor deze mensen is de wereld beperkt tot ongeveer 50 km2.
Anyway, Ik hoop op rustige verkiezingen. Lijkt me beoorlijk a-relax om hier tussen Tonga-Bemba-Nyanja rebellen te komen zitten. Gelukkig leert de geschiedenis dat er tijdens de onafhankelijkheids”oorlog” in 1964 maar liefst 1 dode is gevallen dus als resultaten in het verleden garanties biedt voor de toekomst... Wat ik wil zeggen, de mensen interesseert het amper, het is een vredelievend volk dus eigenlijk is de verkiezingsdag niet meer dan gewoon een extra vrije dag.
Morgen vertrek ik naar Lusaka om daar met mijn american friend Nick eens enkele welverdiende Mosi's te drinken. Op maandag zal ik dan vertrekken naar Mfuwe en South Luongwa National park met mijn tentje en na wat beestjes te hebben gezien en safarioso's te hebben vermeden zal ik afhankelijk van de tijd nog verder rondreizen of teruggaan naar Lusaka.
Time flies when having fun! Om de fun te verhogen hebben 3 tonga-dames van de Nursing Teaching Schools 4.5 uur mijn haar gevlochten en met touw vastgezet. Ik heb me ondertussen uitstekend vermaakt met de reclames die op de televisie te zien waren; ZNBC zendt nieuws en reclame uit. Het resultaat is een zeer geslaagde rastafari look. Nog even en ik word nog echt zwart!
Waarschijnlijk voor de laatste keer, maar aangezien sommige dingen in het leven kunnen verkeren weet je het nooit zeker, proost ik digitaal vanuit Zambia op jullie. Ik heb me uitstekend vermaakt met al jullie reacties en mailtjes n.a.v. het geschrevene. Twalumba daarvoor! De volgende keer zullen we elkaar weer spreken op -6 meter NAP, bij 3 Graden Celcius en in de motregen. Gewoon omdat we dat uiteindelijk als Nederlanders gewend zijn!
tot snel!
Chipo Munochoonga
-
30 Oktober 2008 - 12:30
Daan:
He Cassie! Vanaf mijn bedje een hele goede en mooie reis toegewenst! Je snapt dat ik je nu niet meer op kan halen op Schiphol, vergeef me! Wellicht dat je aan mijn ziekbed je foto's en verhalen kan komen te vertellen! Kan niet wachten!
Groetjes, Daan -
30 Oktober 2008 - 14:10
Anne :
Ik mis toch een gepubliceerde foto van je nieuwe kapsel. Hopelijk heb je het nog als je weer terug in Nederland bent.
Groetjes Anne -
30 Oktober 2008 - 17:29
Sandra:
Hee Cas!
Voelt goed hè, (bijna) klaar zijn! Ik mag mij vanaf 18 dec officieel dokter noemen, maar mijn patienten al vanaf 1 december.. Veel plezier nog met je laatste dagen daar en wie weet tot snel in Rotterdam :)!
x Sandra -
30 Oktober 2008 - 18:45
Annebeth:
He Tarzan!
Echt die haren van je... prachtig. Die kleding van je...nog mooier. Echt een afrikaan geworden hierzo. He, goeie reis, geniet van je welverdiende rust en tot de 12e en 13e.
Groetjes Annebeth -
30 Oktober 2008 - 18:56
Sander:
Ben trots op je gast!
Hoop weer snel een paar Hollandia's weg te kunnen tikken met je.
Veel plezier nog.
Broertje -
30 Oktober 2008 - 20:20
Irmgard:
Caspoes!
Na een dag slenteren op de jongegezinnenbeurs met een stuk of 1000 moeders had ik me echt verheugd op je nieuwe kapsel maar helaas...!!
Goed gedaan lieverd! Ben trots op je!
Kus, Irmpje -
31 Oktober 2008 - 11:54
Alex:
He Cas,
Gefeliciteerd! En top dat je het zo leuk hebt gehad. Ik vertrek morgen naar Uganda, kijken of ik het ook zo leuk vind!
Tot snel -
31 Oktober 2008 - 12:10
Monique:
lieve Casper,
CHAPEAUX! Veel plezier met reizen en ben voorzichtig [kan het niet laten!]
xxxm -
31 Oktober 2008 - 12:56
Mo:
Chipo!
Die dreads wil ik wel even zien! Geweldig :D
Tis inderdaad wel snel gegaan he! Maar ben ook wel weer blij als je straks weer in de buurt bent ;) Veel plezier nog de laatste weken!
Xx mo -
31 Oktober 2008 - 18:08
Paulusch:
Joh Cas, veel plezier nog de resterende tijd daar, neem het er nog even goed van! En ik sluit me bij de rest aan betreft het willen zien van pics van je rasta's ;) We spreken snel weer als u wedergekeerd in dit te koude land.
Groeten, Paul -
01 November 2008 - 13:13
Charday En Nathan:
Tijd is snel gegaan zeg (al zal Lotte daar misschien wel anders over denken)!
Zodra wij weer terug in Nederland zijn, moeten we maar gauw afspreken :)
Groetjes,
Charday en Nathan
P.S. Ook wij willen de foto's zien!!! -
03 November 2008 - 08:29
Thomas:
Chip! Leuke berichtjes geplaatst,.. vooral deze laatste heb ik van genoten (eindelijk s die ingewikkelde cassusen achterwege gelaten!) .. succes nog komende tijd!! Zie je snel weer. -
06 November 2008 - 16:06
Mauuu:
dreadlocks? dude... weet je wel wat daar allemlaal in groeit??? :P op schiphol hebben ze vast een kapper! binnenkort bier! gr tony -
11 November 2008 - 20:22
Hugo:
Ik had je bericht gemist,maar het was weer leuk om te lezen,terwijl jij inmiddels in je tent tussen de olifanten ligt te slapen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
